. 

Athyglisvert




Þessi grein var í 24. Stundum 26. febr 08



Til gamans



Heir, heir......

Afþakka vist vegna gæludýrs

?Ég hef oft hugsað um það þegar ég hef verið að vinna með öldruðum hvers vegna þeir megi ekki hafa gæludýr. Ég veit hvað það gerir fólki gott, bæði börnum, fullorðnum, einmana fólki og fötluðu,? segir Anna Þrúður Þorkelsdóttir sem nú er sest í helgan stein en starfaði um margra ára skeið sem forstöðukona í þjónustuíbúðum aldraðra.

Hún þekkir dæmi þess að fólk sem hafi átt gamlan kött eða hund en ekki mátt taka hann með sér inn á öldrunarstofnun hafi hafnað plássi, enda ekki getað hugsað sér að aflífa dýrið. ?Það hefur lengi verið áhugamál mitt að fólk eigi val og til séu staðir þar sem hafa megi dýr og svo aðrir sem þar sem þeir sem ekki vilja þessi ?villidýr? séu lausir við þau. Komið hefur fram að hollt sé að vera með dýr og blóðþrýstingur lækki jafnvel í kjölfarið og þá sjaldan ég kom með hundana til að sýna fólkinu skapaði það mikla gleði. Ég held að spara mætti mikið í lyfjum með því að leyfa dýr og jafnvel smáblómarækt líka.?

Anna Þrúður lýsir eftir húsnæði sem byggt væri og markaðssett með það í huga að þar mættu vera gæludýr en sjálf heldur hún langhundatíkurnar Píu og Pínu. ?Á síðasta staðnum þar sem ég var forstöðukona var fólk sem næstum tárfelldi ofan í feldinn á tíkunum mínum þegar ég kom með þær.?

Bloggað um fréttina:

Af hverju má ekki hafa gæludýr?

Alltaf vekur það furðu mína þegar maður heyrir þessi dæmi um reglur sem banna gæludýr hvort sem er á hjúkrunar- og dvalarheimilum eða í blokkum. Hver er skaði þessara dýra?

Fyrir okkur gæludýraeigendur þá veita dýrin okkur mikla ánægju og skemmtilegan félagsskap. Oft er furðulegt að sjá hvað þau skynja betur en nokkur manneskja hvernig okkur líður. Kötturinn minn er alveg með það á hreinu hvenær mér líður illa og hvenær mér líður vel. Þegar ég hef verið heima veikur þá kúrir hann bara hjá mér. Ekki er hann með læti eða miklar óskir um að leika við sig. Aftur á móti þegar hann veit að allt er í góðu lagi þá verður hann fjörugri og jafnvel heldur sig meira útaf fyrir sig. Ég á fiska líka og að dunda sér við að hugsa um þá veitir mér líka mikla ánægju, oft eru fiskabúrin mín betri en nokkuð sjónvarpsefni og að fylgjast með hvað smávægileg vinna fyrir mig hefur oft góð áhrif á lífríkið í búrunum.

Fyrir fólk sem hefur glatað starfsgetu og er einmanna þá getur gæludýr gert gæfumuninn milli ánægju af lífinu og mögulegu þunglyndi. Að hafa kött eða lítinn hund er frábært fyrir eldri borgara. Sérstaklega er gott ef að viðkomandi er með hund þar sem nauðsynlegt er að fara út með hundinn bæði til að gera þarfir sínar og til að fara á göngu. Ég hef sjálfur orðið vitni að því hve jákvæð áhrif t.d. heimsókn frá hundi hefur á gamla fólkið á þessum stofnunum. Það var sem lifnaði yfir mannskapnum og gott ef þeir sem varla brostu voru farnir að brosa. Gæludýr gera því eldri borgurum þessa lands ekkert nema gott og er ekki okkar skylda að leyfa þeim sem lagt hafa lífsstarf sitt til samfélagsins, að njóta síðustu ára sinna.

Hvað er það sem veldur að á Íslandi, ólíkt öllum nágrannaþjóðum okkar er svo mikið bann við dýrahaldi í þéttbýli? Ekki er það langt síðan við vorum flest flutt á mölina. Höfum við gleymt að dýr hafa alltaf verið mikilvægur þáttur í lífi íslendinga? Nú munu líklega einhverjir segja að sumir séu með ofnæmi. Vissulega er það rétt en á ofnæmi fárra að stjórna hvaða reglur gilda fyrir fjöldann. Auk þess hefur ofnæmi oft verið notuð sem ástæða til að losna við hund og önnur dýr úr blokkum. Ekki hefur viðkomandi þurft að leggja fram nokkra sönnun um ofnæmi og ef að rétt sé hjá þeim sem krefjast að t.d. hundur sé fjarlægður vegna ofnæmis þá erum við með einstaklega mikinn dýraofnæmisvanda á Íslandi, og eitthvað verður að gera til að lækna þetta umfangsmikla heilbrigðisvandamál. Að stórum hluta er ofnæmiskrafan tæki til að losna við dýr úr fjölbýlishúsum og hefur lítið sem ekkert með viðkomandi dýr að gera.

Eðlileg krafa hlýtur að vera að reglur um dýrahald séu sambærilegar á Íslandi og í nágrannalöndum okkar. Ekki hafa þar verið mikil vandamál eftir því sem ég best veit. Ég bý í Lúxemborg og man ekki eftir að hafa heyrt um mikil vandamál. Að vísu er ýmislegt gert til að auðvelda dýraeigendum að sinna skyldum sínum, t.d. að hreinsa upp eftir dýrin sín með því að hafa mikið af ruslatunnum og jafnvel ókeypis poka á mörgum stöðum. Er ekki kominn tími til að Íslendingar hætti að banna allt og geri frekar það litla sem þarf til að hjálpa dýraeigendum að sinna sínum skyldum.

19.11.2007

Manneskjulegra umhverfi fyrir eldriborgara.

Ekki held ég gæludýr sjálfur og ætla mér það ekki í náinni framtíð. Bæði það að ég er vanur því að þau gætu gengið út og inn í sveitinni. Engin höft eða innilokun. 
Þeir sem halda gæludýr fá mikla ánægju út úr því hvort sem það er köttur, hundur eða önnur dýr.
Gæludýrin verða miklir vinir manns og oft myndast hulinn þráður milli manns og skepnu, svo sterkur að með ólíkindum getur verið. Oftar en ekki segir systir mín sem á hund að seppi, sem liggur afvelta, steinsofandi á mottunni sinni, spretti upp glaðvakandi og setji sig fram í gang og ekki líður á löngu þar til börnin veltast inn úr dyrunum. Enginn sagði seppa að nokkur væri að koma.

Mér þætti það nýmæli að ef elliheimili og þjónustuíbúðakerfið léði því máls að fólk mætti halda gæludýr. Kanski yrði vægt gjald sett vegna þess en vel athugandi og ættu forráðamenn elliheimila eða hugsa vel út í þann valmöguleika.

Oft er fólkið einmana og starfsgetan orðin lítil. Og kannski orðið að láta frá sér kært gæludýr til að komast inn á stofnun. Ekki þrautalaust eins og allir vita sem hafa átt gæludýr.
Er það ekki opinber stefna að eldriborgurum eigi að líða sem best sem lengst. Það er ekki góðs viti hjá þjóðfélagi sem finnur sig í að svipta eldra fólk sinni mannlegu reisn og persónu.
Fólk sem tók þátt í þjóðfélagsuppbyggingunni er ekki rusl sem er hent er á hauganna eftir notkun.
Leyfum eldriborgurum að hafa gæludýrin sín með sér sé þess nokkur kostur.

Þið munið uppskera glaðara og hamingjusamara fólk sem hefur eitthvað til að hugsa um og láta tímann líða hraðar. Meðan svona karlar eins og ég sem ekki vill gæludýr - fáum okkur bók að lesa eða liggjum á netinu. 

19.11.2007 | 09:33

Þar er köttur

Af hverju má ekki hafa gæludýr á sambýlum aldraðra?

Ég veit þó um eitt hjúkrunarheimili þar sem býr þessi indæli gulbröndótti köttur og er heimilisfólkinu mikið yndi. Hann tók að venja þangað komu sína sem kettlingur, líkaði betur þar en heima hjá sér í nágrenninu, enda tosar gamla fólkið ekki í skottið á ketti eða rífur í feldinn á honum! Fékk hann þar fasta heimilisvist, en það er strangt tekið brot á reglum sem rekstraraðili heimilisins setur og því er það ekki kynnt opinberlega.

Þessi sóma köttur fer oft inn í herbergi sumra íbúa og leggst til fóta. Er það jafnan gagnkvæm ánægja.

Svo þekki ég líka fólk sem hefur þurft að upplifa þá sorg að vera neytt til að láta aflífa gæludýr sitt vegna reglna á elliheimili. Þetta á ekki bara við á hjúkrunar- og dvalarheimilum, heldur líka í fjölbýlishúsum með einkaíbúðum aldraðra. 

Þessi gæludýraandstaða er með ólíkindum. Það apar hver eftir öðrum um ofnæmi, ónæði, óþrifnað og hverslags óáran sem fylgi gæludýrum. Fyrr má nú vera að hafa hoppað út úr moldarkofunum og í steinsteypuna! 

Gæludýr gefa einmana fólki mikið. Í okkar steinsteypta samfélagi er aldrað fólk oft einmana og það er grimmt að svifta það þeim félagsskap sem gæludýr geta gefið því. Og oftast er það alveg gjörsamlega ónauðsynlegt.

Mánudagur, 19. nóvember 2007

Hafið þið hugsað út í að það er til tvenn skonar ofnæmi líkamlegt og andlegt.

Hæ, 

Ég vil endilega benda á , að fólk getur verið með tvenns skonar "ofnæmi"

Bæði það sem er athugað hjá heimilislækni og ef það greinist ofnæmi þá er það þannig.

En, ef fólk færi til heimilislæknis og ekkert greinist heldur fólk heldur því bara fram að það sé með

ofnæmi.

Ég veit eina góða sögu um konu sem sagðist vera með ofnæmi fyrir ákveðnum matartegundum, vinkonan bauð henni í mat, sagði henni ekki að maturinn innihéldi matartegundir sem gesturinn sagðist ekki þola, Gesturinn borðaði vel og vandlega af matnum, ekkert kom þó fyrir hana, hún fékk ekki bráðaofnæmislost eins og hún hafði lýst, heldur sat í heimsókninni langt fram á kvöld, og spjallaði um hitt og þetta, þegar á leið langaði gestgjafanum að segja boðsgestinum hvað væri í matnum sem hún borðaði, það voru egg í sósunni, það var hveiti í hakkinu og baunir með, allt þetta hafði gesturinn talið upp að hún hefði ofnæmi fyrir.þe. eggjum, hveiti og baunum.

Hún æpti upp yfir sig, guð, ég hef ofnæmi fyrir þessu , af hverju sagðirðu mér ekki hvað var í matnum, gesgjafinn sagði, mig grunaði að þú hefðir logið að mér um ofnæmið, nú veit ég það.

Þetta kalla ég andlegt ofnæmi, þar sem fólk bókstaflega lýgur um ofnæmi þetta og ofnæmi hitt.

Mér finnst að fólk eigi að segja satt um ofnæmi, ef þvi finnst að dýr eigi ekki að vera í blokk eða annars staðar þá finnst mér að þannig fólk getur bara sjálft farið, ef það er ósátt við að dýr búi nálægt því.

Ég átti kisur og þær voru yndislegar, bæði fressa og læður. Þær gafu mér mikið og voru mörgum

til mikillar ánægju.

Kv Brynja.

Þ
essi frétt  á Mbl.is 9. nóvember 07, er nú aldeilis fengur fyrir mig sjálfan sóldýrkandann

Sól er góð. En allt er óhollt í of miklum mæli.

Óli Tynes skrifar:

Vakin með kossi fimm að morgni

Stundvíslega klukkan 6 á morgnana er klórað í glugga á heimili Guðlaugar Þorkelsdóttur í Grafarvoginum. Þar er á ferðinni tæplega eins árs köttur nágrannanna, Harry, sem ætlar sér að verja deginum með Mása og Persa, köttunum sem fyrir eru á heimili Guðlaugar. Reyndar er Guðlaug alltaf komin fram úr þegar Harry guðar á gluggann.

,,Mási vekur mig með kossi klukkan fimm á hverjum morgni og fer síðan fram í eldhús. Fari ég ekki strax fram úr til að gefa honum kemur hann og sækir mig," segir Guðlaug.

Hún segir Mása ráða öllu á heimilinu. ,,Hann ráðskast með mig fram og til baka og étur allt frá Persa enda er hann orðinn 8 kíló. Persi, sem er um 4 kíló, bíður bara rólegur því hann veit að ég gef honum þegar Mási er farinn út. Þegar Harry er kominn inn um gluggann fer hann beint í matarskálina í eldhúsinu og Mási bíður reyndar oft eftir honum. Eftir að hafa gætt sér á soðinni ýsu, sem er uppáhaldsmaturinn, eða kattarfóðri leggja þeir sig svo saman eða fara út saman og ganga alltaf sama hringinn í hverfinu. Mási gætir Harrys alltaf fyrir öðrum köttum."

Persi er ekki jafnhrifinn af Harry litla sem vanið hefur komur sínar á heimilið frá því í maí síðastliðnum. ,,Harry á heimili en þar eru hundar og það er kannski þess vegna sem hann sækir til okkar. Frá okkur fer hann ekki fyrr en klukkan 22 á kvöldin og þá fer hann beina leið heim til sín." Guðlaug segir húsbændur Harrys vita af komum hans til hennar.

,,Þeir hafa bent á að hann eigi greiðan aðgang að sínu eigin heimili en ég get ekki annað en hleypt honum inn. Hann nýtur þess svo að vera með Mása."

                -------------------------------------------------------------


 

  Þessa frétt fékk ég sérstaklega senda í tölvupósti:                        
       

Lögreglan stöðvar kattaslag um miðja nótt

Það er ýmislegt sem kemur til kasta lögreglu. Í síðustu viku hringdi karl á þrítugsaldri í lögreglu um miðja nótt og óskaði eftir skjótri aðstoð. Maðurinn, sem býr í fjölbýlishúsi í Hafnarfirði, sagði að tveir kettir hefðu hreiðrað um sig í rúmi hans og létu mjög ófriðlega.

Samstundis var brugðist við þessum tíðindum og lögreglumenn voru fljótir á vettvang. Þegar að var komið hafði húsráðandi hrökklast út á svalir en kettirnir voru enn innandyra. Útidyrahurðin var auðvitað harðlæst og því snöruðust lögreglumennirnir upp á svalir og fóru þaðan inn í íbúðina. Í svefnherberginu mættu þeir köttunum sem voru nú komnir undir rúmið. Dýrin báru lita virðingu fyrir laganna vörðum og hvæstu sem mest þau máttu. Kettirnir urðu þó fljótt að játa sig sigraða enda voru þeir ofurliði bornir af lögreglumönnum sem voru auk þess vopnaðir kústsköftum. Kettirnir voru hraktir út í náttmyrkrið og hefur ekkert spurst til þeirra síðan.

Húsráðandi var að vonum glaður þegar kettirnir voru á bak og burt og ekki er annað vitað en að hann hafi sofið vel það sem eftir lifði nætur, samkvæmt upplýsingum frá lögreglunni á höfuðborgarsvæðinu.

                           
  Þessi frétt var í mbl í morgun.  Hvenær skyldi þetta koma hér á Íslandi????