Ég er alin upp í sveit og þegar ég var barn hafði ég mikinn áhuga á dýrum.  Ég ætlaði helst að verða dýralæknir eða bóndi.  Ekki gekk þetta nú eftir en löngu  löngu seinna fékk ég mér einn hund.  Svo urðu þeir tveir.  Enn bættist við og nú á ég nokkra hunda sem eru hver öðrum betri.  Stærsti hundurinn minn er Cavalier king charles spaniel,  lítill skæruliði sem rífur í sig morgunblaðið ef honum leiðist að bíða eftir að ég komi úr vinnunni.  það má þannig segja að ég hafi algjörlega farið í hundana.  Allt eru þetta smáhundar og ég hef afskaplega gaman af að klæða þá í föt enda eru þeir flestir kulsæknir.  Fyrst byrjaði ég að kaupa á þá  og svo fór ég að búa til föt.  Ég byrjaði að prjóna á þá lopapeysur og hafði svo gaman af því að það söfnuðust upp peysur sem ég ákvað að selja. Ég tók svo við Voffatísku og fór að sauma og prjóna hundaföt fyrir aðra hunda en mína.  Ég stofnaði svo síðuna englarnir.123.is og fór líka að búa til ýmislegt fyrir mannfólkið.  Ungbarnaskó, skart, púða og fleira. En sem sagt þetta byrjaði allt með einum litlum hundi!!! 

Ég fór snemma að vinna á sjúkrahúsum og  lærði svo hjúkrun Í Hjúkrundarskóla Íslands og hef unnið meira og minna við hjúkrun í gegnum árin.  Ýmiskonar brölt hefur verið á mér og ég lauk Bsc prófi í hjúkrunarfræði árið 1994 og meðan ég var í því námi kynntist ég guðrfæðideildinni, tók þar  kúrs í sálgæslu og það varð til þess að ég fékk áhuga að vita meira um þau mál og hóf nám í guðfræði að loknu hinu náminu.  Fyrst ætlaðaði ég að taka 30 eininga djáknanám en svo endaði ég með að taka allt cand theol námið  150 einingar og útskrifaðist sem cand theol árið 2004 og flutti þá til Þorlákshafnir þar sem ég bý núna.en vinn ennþá sem hjúkrunarfræðingur í Reykjavík og keyri á milli.  
Prjónaskap og saumaskap snerti ég ekki varla meðan ég var í Háskólanum enda nóg verkefni að vera í námi og vinna með náminu eins og ég gerði.  þetta hafði samt alltaf blundað í mér á vissan hátt og ég teiknaði og málaði sem unglingur svona mér til gamans og fór á námskeið í því.  Svo tók bara við annað tímabil. þar sem vinna, barnauppeldi og fleira tók hugann allan.
  Nú þegar ég fór að sauma og prjóna áttaði ég mig á hversu gaman ég hef af þessu stússi,  sérstaklega þegar mér dettur í hug að gera eitthvað nýtt og hanna eitthvað.  Nú er þetta orðið þannig að mig vantar eiginlega fleiri tíma í sólarhringinn til að búa til eitthvað nýtt en það þykir mér alskemmtilegast.  Stundum er ég búin að ganga með einhverja hugmynd í kollinum lengi áður en ég framkvæmi.  Núna er ég t.d. með nokkrar  Svona getur einn lítill hundur velt stóru hlassi. 


Ég er í sporðdrekamerkinu og hér eftir fer lýsing á barni í sporðdrekamerkinu: